بررسی گلکسی S25 FE؛ پایانی بر ضعف‌های بزرگ سری فن ادیشن؟

پرچمدارهای اقتصادی سامسونگ که آن‌ها را با پسوند FE می‌شناسیم، با همه‌ی خوبی‌ها و استقبالی که طی این سال‌ها از آن‌ها به عمل آمده، همواره عیب و ایراداتی را با خود تا نسل‌های بعد یدک می‌کشیدند. مسائلی که به‌ظاهر خیلی ساده و قابل رفع می‌آمدند؛ اما با نادیده‌گرفته‌شدن از سوی کره‌ای‌ها تبدیل به‌معضلاتی جدی شدند که تداوم یافتن آن‌ها نه‌تنها منطقی و موجه نبود بلکه این گوشی‌ها را مقابل رقبای زمانه‌ی خود در موضع ضعف قرار می‌داد. به‌نظر می‌رسید مقاومت سامسونگ در برابر خواسته‌ی کاربران، درنظر گرفتن احتمالات ضربه‌پذیری فروش پرچمدارانش از سری FE بوده باشد.

در نتیجه‌ی این محافظه کاری سامسونگ، همین ضعف‌های کوچک شمرده شده مانند یک ژن معیوب به نسل بعدی انتقال و حکم پاشنه آشیل را پیدا کرده بودند و کاربران سال‌ها با مواردی مانند داغی، افت عملکرد و شارژدهی کم دست به‌گریبان بودند. همچنین علیرغم بهبودهای قطره چکانی توأم با عقب‌گرد در طراحی، غیرمستقیم به‌کاربران یادآوری می‌شد که حساب این گوشی از اعضای اصلی سری S جداست، چون هزینه‌ی کمتری بابت آن پرداخت شده است پس به‌نوعی بذر ناامیدی را در دل طرفداران این شرکت کاشت.

این ابراز ناامیدی زمانی به‌اوج خود رسید که S25 FE خشک و خالی‌تر از همیشه رونمایی شد. محصولی که روی کاغذ تقریبا پیشرفت آن‌چنان چشمگیری در مقایسه با گذشته خود از خود نشان نمی‌دهد. آیا قرار است چیزهایی در مورد این گوشی تغییر کرده باشد که ممکن است تصورهای و ذهینت‌های منفی گذشته از این گوشی را تغییر دهد و ما از آن بی‌خبریم؟ در بررسی S25 FE به جواب این سوال خواهیم رسید.

اجازه بدهید همین اول کار خیال‌تان را راحت کنم؛ سری FE بالاخره در زمینه‌ی طراحی به آن پختگی که سال‌ها منتظرش بود، رسید. اکنون فاصله‌ی گوشی با پرچمداران به‌قدری کم شده که اگر گلکسی اس ۲۵ اف ای را کنار اس ۲۵ پلاس بگذارید، به‌سختی می‌توانید تفاوت آن‌ها را تشخیص دهید. گویا سامسونگ بالاخره فهمید که این گوشی قرار است چه هویتی داشته باشد و آن را به همان چیزی تبدیل کرد که از ابتدا باید می‌بود.

گلکسی اس ۲۵ اف ای، رسماً لقب باریک‌ترین و سبک‌ترین مدل FE را از آن خودش کرده است. کاهش وزن حدوداً ۲۳ گرمی شاید روی کاغذ فقط یک عدد به‌نظر برسد، اما وقتی گوشی را در دست می‌گیرید متوجه می‌شوید که چقدر حس و حال در دست گرفتنش نسبت به نسل قبل فرق کرده است. این گوشی به‌قدری سبک شده که اگر اس ۲۴ اف ای را هم در دست دیگرتان بگیرید، حتماً از خودتان می‌پرسید که نسل قبل با وجود داشتن متریالی مشابه، چرا باید تا این اندازه سنگین‌ می‌بود؟

علاوه‌بر وزن، کاهش حدوداً ۰٫۶ میلی‌متری ضخامت نیز باعث شده با گوشی بسیار باریک‌تری نسبت به نسل قبل روبه‌رو باشیم. دیگر تغییرات در طول و عرض بسیار جزئی هستند؛ اما همین چند دهم میلی‌متر، وقتی کنار بدنه‌ی سبک‌تر و باریک‌تر قرار می‌گیرند، حس و حال یک گوشی پرچمدار را تداعی می‌کنند. نکته‌ی تحسین‌برانگیز ماجرا اینکه سامسونگ همزمان با این کاهش وزن و ضخامت، توانسته یک باتری بزرگ‌تر را هم در دل این بدنه‌ی ظریف جای دهد.

نتیجه‌ی تمام این تغییرات به‌ظاهر جزئی، محصولی است که حس بسیار بهتری منتقل می‌کند و کار کردن با آن، به‌خصوص برای من یا افرادی که دست‌های کوچک‌تری دارند، به‌مراتب راحت‌تر شده است. این حس خوب با کاهش ملموس حاشیه‌های نمایشگر ۶٫۷ اینچی تکمیل می‌شود؛ گرچه حاشیه‌ها مخصوصاً در نوار پایین نمایشگر هنوز محسوس هستند، اما نسبت به نسل قبل بهبود قابل‌ملاحظه‌ای داشته‌اند.

یکی دیگر از تغییرات مثبت و مهم S25 FE در طراحی، به ماژول دوربین آن مربوط می‌شود. حالا هر لنز درون حلقه‌ی فلزیِ بزرگ‌تری جای گرفته که برخلاف نسل قبل، اندکی از سطح بدنه فاصله دارد. این طراحی جدید، با اینکه مستعد جذب گردوغبار است و تمیزکردن آن دردسرهای خاص خودش را دارد، فاصله‌ی ظاهری گوشی با پرچمداران را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد.

سامسونگ در مدل جدید FE، سرانجام پنل پشتی براق نسل قبل را با یک شیشه‌ی مات جایگزین کرد. این تغییر، دو مزیت دارد؛ یکی اینکه ظاهری مدرن‌تر و پریمیوم به گوشی بخشیده و دوم به کابوس به‌جا ماندن اثر انگشت روی بدنه و دردسر پاک‌کردن آن‌ برای همیشه پایان می‌دهد. البته این سطح مات و زیبا بهایی هم دارد؛ اینکه اصطکاک کمتر آن نسبت به نسل قبل باعث می‌شود گوشی راحت‌تر از دست سُر بخورد.

با وجود تمام تغییرات و نزدیک‌تر شدن S25 FE به پرچمداران، این گوشی هنوز هم نشانه‌هایی برای یادآوری جایگاهش در خانواده‌ی سامسونگ به‌همراه دارد؛ به‌عنوان نمونه، فریم گوشی در تمام مدل‌ها نقره‌ای باقی مانده تا فاصله‌اش را با برادران گران‌قیمت‌ترش حفظ کند. سامسونگ می‌گوید در ساخت فریم از Aluminium Armor استفاده کرده که اندکی مقاومت بیشتری نسبت به آلومینیوم معمولی دارد و در کنار گواهی IP68، مهر تأییدی بر کیفیت ساخت بالای این گوشی می‌زند.

تمام شجاعت و جسارت سامسونگ که در طراحی S25 FE به اوج خود رسید، در بخش نمایشگر فروکش می‌کند. به‌نظر می‌‌رسد که سامسونگ در این بخش انرژی چندانی صرف نکرده و با به‌کارگیری همان پنل سال گذشته، ساده‌ترین راه ممکن را انتخاب کرده است؛ تصمیمی که شاید هوشمندانه باشد، اما هیجانِ داشتن یک گوشی کاملاً جدید را کمی کمرنگ می‌کند.

گلکسی اس ۲۵ اف ای از نمایشگر ۶٫۷ اینچی Dynamic AMOLED 2X با رزولوشن ۱۰۸۰ در ۲۳۴۰ پیکسل (+FHD) استفاده می‌کند، با پوشش گوریلا گلس ویکتوس پلاس محافظت می‌شود و تراکم پیکسلی و عمق رنگ مشابهی نیز با نسل گذشته دارد؛ تنها تفاوت و پیشرفت آن به نسبت صفحه‌نمایش به بدنه مربوط می‌شود که باعث باریک‌تر شدن حاشیه‌ها شده و در بخش طراحی نیز به آن پرداختم.

در بخش روشنایی نیز همه چیز طبق سناریوی سال گذشته پیش می‌رود. سامسونگ همان عدد ۱۹۰۰ نیت را ادعا می‌کند و تست‌های ما نیز با ثبت روشنایی حدود ۲۱۰۰ نیتی در محتوای HDR، شباهت نمایشگر به نسل قبل را تایید می‌کنند. در هر صورت جای نگرانی نیست؛ چون این نمایشگر همچنان به‌اندازه‌ای روشن است که در زیر نور مستقیم خورشید نیازی به پیدا کردن سایه برای مشاهده‌ی محتوای روی صفحه نداشته باشید.

با وجود شایعات فراوان، سامسونگ امسال هم تصمیم گرفته پرچمدار اقتصاد‌ی‌اش را به پنل LTPO مجهز نکند. نبود این فناوری باعث شده که نرخ نوسازی نمایشگر تنها بین ۶۰ تا ۱۲۰ هرتز جابه‌جا شود و در برخی مواقع، مثلاً هنگام تماشای ویدیو از یوتیوب تا ۳۰ هرتز کاهش یابد؛‌ این یعنی نرخ نوسازی نمایشگر به‌صورت کاملاً پویا و بهینه تغییر نمی‌کند و مهم‌تر از آن، گوشی نمی‌تواند تصویر پس‌زمینه را در حالت Always On Display نمایش دهد. پس اگر به این ویژگی جذاب پرچمداران دل بسته‌اید، باید بگویم S25 FE در این بخش شما را ناامید خواهد کرد.

نمایشگر S25 FE دو پروفایل رنگی Natural و Vivid را ارائه می‌دهد که هردو پروفایل به‌ترتیب توانایی پوشش طیف گسترده‌ای از فضای رنگی sRGB و DCIP3 را دارند؛ اما به نظر می‌رسد کالیبراسیون پنل در این نسل به دقت سال گذشته نیست، چرا که هر دو پروفایل خطای بیشتری را نسبت به S24 FE ثبت می‌کنند. با این وجود، پروفایل Natural همچنان رنگ‌هایی خنثی تولید می‌کند و Vivid نیز طبق معمول، تمایل به سردی دارد. البته ناگفته نماند که این افت دقت آن‌قدر جزئی است که در استفاده‌ی روزمره متوجه آن نخواهید شد.

گرچه سامسونگ در بخش نمایشگر تقریباً هیچ تغییری ایجاد نکرده، اما در بخش اسپیکر با پیشرفتی بزرگ طرف هستیم. اسپیکرهای S25 FE حالا صدایی بسیار متعادل‌تر و شفاف‌تر ارائه می‌کنند. برخلاف نسل قبل که بیشتر بیس‌محور بود، این بار صداهای میانی و بالا وضوح بیشتری دارند و تفکیک صدا به شکل چشمگیری بهتر شده است. این تفاوت به‌ویژه در آهنگ‌های شلوغ مثل متال حس می‌شود؛ جایی که صدای گیتار دیگر زیر ضربات درامز گم نمی‌شود. البته به‌نظر می‌رسد که سامسونگ کیفیت صدا را بر بلندی آن مقدم دانسته و برای رسیدن به این سطح از شفافیت، بخشی از ولوم را فدا کرده است.

برخلاف گلکسی S24 FE که به دلیل تاخیر در انتشار One UI 7 مبتنی بر اندروید ۱۵، با One UI 6.1 و اندروید ۱۴ عرضه شد، گلکسی S25 FE مستقیماً با One UI 8 بر پایه‌ی اندروید ۱۶ روانه‌ی بازار شده است؛ آن هم در‌ شرایطی‌که پرچمداران ‌سری S25 هنوز در صف انتظار برای دریافت نسخه‌ی جدید رابط کاربری به‌سر می‌برند. در نتیجه با توجه به سیاست سامسونگ در به‌روزرسانی هفت‌ساله‌ی سیستم‌عامل، نسل جدید دو نسخه‌ی اندروید بیشتر نسبت به مدل قبلی دریافت خواهد کرد و از این جهت برتری محسوسی دارد.

بسیاری از ويژگی‌های OneUI 8 از همان نسخه‌‌ی نیمه‌کاره‌ی One UI 7 وام گرفته شده‌اند و اکنون با ادغام هر چه بیشتر هوش مصنوعی شکل کامل‌تر و پایدارتری به‌خود گرفته‌اند؛ به‌عنوان مثال، Now Brief به مثابه یک دستیار کوچک اطلاعات روزانه‌ی شخصی‌سازی شده‌‌ای مانند وضعیت ترافیک، یادآوری رویدادهای مهم و خلاصه‌ای از فعالیت‌های روزانه را اطلاع‌رسانی می‌کند. از طرف دیگر با تحلیل رفتار و علاقه‌‌ی کاربر موسیقی ویدیو و محتوای مرتبط پیشنهاد می‌دهد.

نوار تعاملی Now ‌Bar نیز وضعیت لحظه‌ای اپلیکیشن‌ها به نمایش می‌گذارد و کنترل سریع آن‌ها را بدون نیاز به باز کردن کامل اپ ممکن می‌کند. قابلیت‌های مهم دیگری نظیر Call Captions نیز به رابط کاربری اضافه شده‌اند تا با تبدیل لحظه‌ای گفتار به متن حین تماس تلفنی، کنترل بیشتری روی مکالمات وجود داشته باشد.

حتی می‌توان با Audio Eraser و با یک لمس، نویزهای پس‌زمینه مانند باد یا ترافیک را از پس‌زمینه‌ی ویدیو و صداهای ضبط شده حذف کرد تا صدا با وضوح بیشتری شنیده شوند. در کنار بیکسبی که عمیقا با سیستم‌عامل یکپارچه شده و کنترل کامل دستگاه را در اختیار دارد و به‌لطف همکاری نزدیک سامسونگ با گوگل، اکنون از Gemini live می‌توان برای گفت‌وگو، پاسخ به‌پرسش‌ها، تولید متن و تصویر،‌ تحلیل محتوا بهره‌مند شد؛ به‌علاوه، سامسونگ برای گلکسی S25 FE مجموعه‌‌ی کاملی از قابلیت‌های گلکسی AI را در نظر گرفته تا این گوشی از این حیث چیزی کم از سری پرچمدار S25 نداشته باشد.

با توجه به ادغام گسترده‌تر هوش مصنوعی در One UI، بیش از پیش نگرانی‌هایی بابت امنیت گوشی‌های گلکسی به‌وجود می‌آید؛ از این نظر سامسونگ قابلیت‌های پیشرفته‌ای برای حفظ حریم خصوصی و امنیت کاربران در نظر گرفته تا ایمنی دستگاه‌های گلکسی به‌خطر نیافتد؛ به‌عنوان مثال، KEEP داده‌های هر اپلیکیشن را در محیط‌های جداگانه و رمزگذاری‌شده نگه داشته و از ارسال آن‌ها به سرورهای خارجی جلوگیری می‌کند، یا سیستم امنیتی Knox Matrix با پایش مداوم دستگاه‌های متصل به‌حساب سامسونگ، درصورت شناسایی دستگاه مشکوک، آن را به‌صورت خودکار از لیست دستگاه‌ها خارج می‌کند؛ در واقع، سامسونگ با ارتقای امنیت در عمیق‌ترین لایه‌های رابط کاربری، حریم خصوصی را به ستون فقرات One UI 8 بدل کرده و نظارت خود را روی دستگاه‌های گلکسی تشدید خواهد کرد.

طبق روال سامسونگ در سری جدید فن‌ادیشن، از تراشه‌ی پرچمدار سال گذشته‌ی خود استفاده می‌کند. اگزینوس ۲۴۰۰ برخلاف تراشه‌های معمول که معمولاً ۸ هسته‌ای هستند، از یک پردازنده‌ی ۱۰ هسته‌ای بهره می‌برد که در آن چهار نوع هسته در سه کلاستر مختلف قرار دارند؛ کلاستر اصلی با یک هسته‌ی پرقدرت Cortex-X4 و دو هسته‌ی Cortex-A720 با فرکانس بالا، برای اجرای روان پردازش‌های سنگین، بازی‌های گرافیکی و وظایف طولانی‌مدت بهینه‌سازی شده است.

کلاستر دوم شامل سه هسته‌ی Cortex-A720 با فرکانس پایین‌تر است که تعادل میان کارایی و مصرف انرژی را برقرار می‌کنند و در نهایت، کلاستر سوم با چهار هسته‌ی کم‌مصرف Cortex-A520 وظایف روزمره و سبک را با کمترین انرژی ممکن انجام می‌دهد. به‌لطف موتور هوش مصنوعی چهار‌هسته‌ای و پردازنده‌ی سیگنال دیجیتال نیز Exynos 2400 می‌تواند وظایف هوش مصنوعی مانند بهینه‌سازی تصویر، شناسایی گفتار و تحلیل داده‌های حسگرها را با سرعت بالا و مصرف انرژی کمتر انجام دهد.

براساس بنچمارک‌های متداول، گلکسی S25 FE در پردازش‌های تحت وب نسبت به Galaxy S24 FE تغییر قابل توجهی ندارد. با این حال، در مقایسه با گلکسی S24 پلاس که از همان تراشه استفاده می‌کند، به دلیل نمایشگر با تراکم پیکسلی کمتر، حدود ۲۲ درصد عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهد.

در آزمون GPU گیک‌بنچ ۶، گلکسی S25 FE در مقایسه با S24 FE حدود ۱۸ درصد و نسبت به S24 پلاس حدود ۱۶ درصد امتیاز بالاتری کسب می‌کند. در بخش CPU، عملکرد تک‌هسته‌ای تفاوت چشمگیری با نسل‌ قبل و S24 پلاس ندارد و در پردازش‌های چند‌هسته‌ای نیز نسبت به فن ادیشن قبلی حداکثر حدود ۱۳ درصد بهبود دیده می‌شود.

نقطه‌ی قوت گلکسی S25 FE در این بخش نه در نتایج بنچمارک، بلکه در پایداری عملکرد و مدیریت حرارتی گوشی است؛ زیرا سامسونگ با افزایش ۱۴ درصدی مساحت محفظه‌ی بخار توانسته تا حدی چالش‌های کنترل دما را برطرف کند.

گلکسی S25 FE تا حدی از رویکرد محافظه‌کارانه‌ی خانواده‌ی FE در محدودسازی قدرت پردازشی پردازنده برای کنترل دما فاصله گرفته است؛ بدین‌ترتیب‌که دستگاه در آزمون‌های پایداری CPU و GPU توانست ۶۸ درصد از عملکرد اولیه‌ی خود را حفظ کند؛ آن‌هم در حالی‌که دمای بدنه در طول تست‌ از ۴۴٫۵ درجه فراتر نرفت. یعنی در عین کاهش دما تا حدود دو درجه دست‌کم ۱۱ درصد پایداری بیشتر از نسل قبل، ۱۹ درصد نسبت به S24 Plus مشاهده کردیم.

پایداری عملکرد گوشی در اجرای بازی سنگین و GPU‌-محور Genshin Impact مشهود بود و در مدت زمانی‌که مشغول بازی بودیم در مقایسه با نسل گذشته،دستگاه با بالاترین تنظیمات گرافیکی توانست برای مدت بیشتری نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه را حفظ کند. با افزایش دما، بازی با افت پنج FPS ادامه یافت و پس از کاهش دما، فریم‌ریت دوباره به محدوده‌ی ۶۰ فریم‌برثانیه بازگشت.

سامسونگ این‌بار ظرفیت باتری گلکسی S25 FE را با افزایش ۲۰۰ میلی‌آمپرساعتی به ۴۹۰۰ میلی‌آمپرساعت رسانده تا از این نظر هم‌رده‌ی گلکسی S24 Plus باشد. با توجه به یکسان بودن تراشه، انتظار بهبود چشمگیری در شارژدهی نمی‌رود و به نظر می‌رسد حتی اگر پیشرفتی هم باشد، صرفاً به واسطه بهبودهای نرم‌افزاری به دست آید.

مطابق انتظار، گلکسی S25 FE آزمون ویدیوی معیار زومیت را در ۲۹ ساعت و ۱۷ دقیقه، صرفا ۳۸ دقیقه بیشتر از نسل قبل به پایان رساند. در تست باتری آزمون PCMark که با درگیر کردن هر چه بیشتر واحدهای پردازشی، کاربری روزمره را شبیه‌سازی می‌کند، S25 FE توانست ۱۳ ساعت و ۴۹ دقیقه شارژدهی داشته باشد که باز هم پیشرفت چندان چشمگیری را تجربه نمی‌کند. در این‌صورت انتظار داریم که این گوشی با یک بار شارژ و در صورت استفاده‌ی سبک حدود یک روز کاربر را همراهی کند.

بعد از گلکسی A56، قاتل پرچمدار امسال سامسونگ نیز به جمع گوشی‌های پیشتیبانی‌کننده از شارژ ۴۵ واتی پیوسته است که به‌گفته‌ی سازنده می‌تواند صفر تا ۶۵ درصد را در نیم ساعت پر کند. چنین ادعایی تا حد زیادی با واقعیت همخوانی دارد اگر از چند درصد صرف‌نظر کنیم و البته شرایط برای شارژشدن گوشی از نظر حرارت ایدئال باشد. یادآورم می‌شوم که شارژ ۴۵ واتی سامسونگ بیشتر برای شارژ بخشی از باتری در زمان کوتاه‌تر به‌کار می‌آید و در زمان شارژ کل باتری تفاوت محسوسی ایجاد نمی‌کند.

هنوز سامسونگ به استفاده‌ از رم صرفا ۸ گیگابایتی در سری فن ادیشن پافشاری می‌کند؛ موضوعی که ممکن است در حال حاضر نیاز برخی کاربران را مرتفع کند، اما با وعده‌ی آینده‌نگرانه‌ی هفت سال به‌روزرسانی نرم‌افزاری کره‌ای‌ها، چندان هماهنگی ندارد. همین حالا نیز این میزان رم برای اجرای بازی‌ها و نرم‌افزارهای سنگین چندان کافی به نظر نمی‌رسد و با گذر زمان و افزایش پیچیدگی الگوریتم‌ها و حجم داده‌های اپلیکیشن‌ها، کندی محسوس در عملکرد دستگاه بیش‌ازپیش خود را نشان خواهد داد.

فضای ذخیره‌سازی در نسخه‌ی پایه از ۱۲۸ گیگابایت شروع می‌شود و در بالاترین نسخه تا ۵۱۲ گیگابایت افزایش می‌یابد. مشابه قبل به نظر می‌رسد حافظه‌ی ۱۲۸ گیگابایتی از نوع UFS 3.1 باشد و نسخه‌های بالاتر از UFS 4.0 بهره‌مند باشند. ما نسخه‌ی ۲۵۶ گیگابایتی را در اختیار داشتیم که سرعت بالایی را برای جابه‌جایی داده در اختیار می‌گذاشت.

سامسونگ برای سومین سال متوالی دست به‌ترکیب همیشگی دوربین نزده و سعی دارد تا آخرین لحظات سنگر آن‌ها را در فن‌ادیشن‌هایش حفظ کند. حتی اگر از دوربین واید ۵۰ مگاپیکسلی صرف‌نظر کنیم، به‌نوعی می‌توان گفت که دوربین‌های اولتراواید ۱۲ مگاپیکسلی و تله‌فوتوی ۸ مگاپیکسلی با بزرگ‌نمایی اپتیکال سه‌برابری، از زمان تولد این سری دست‌نخورده باقی مانده‌اند، بنابراین منطقی است که نسبت‌به چنین مقاومتی در برابر تغییر انتقاد وجود داشته باشد.

البته این قضیه صرفا مختص‌به سری FE نیست؛ این کم‌لطفی در حق نسخه‌های پایه و پلاس سری S نیز وجود دارد و شاید همین بهانه‌ی خوبی برای کره‌ای‌ها بوده که دست به ترکیب به اصطلاح برنده‌ی خودشان نزنند. ترکیبی که در سال ۲۰۲۵ بیشتر منسوخ است تا برنده!

گاردی نسبت‌به عملکرد دوربین در روز نداریم چراکه در مجموع عکس‌ها از نظر رنگ، کنتراست و گسترده دینامیکی ضعف خاص یا مشکل جدی‌ای ندارند اما اعتقاد من بر این است که بعد از این همه سال زمان آن فرا رسیده بود تا سامسونگ در مورد دوربین (به‌خصوص اولتراواید و تله‌فوتو) دست و دلبازی و انعطاف بیشتری به خرج دهد.

این بهبود دوربین می‌توانست در استفاده از حسگرهای بزرگ‌تر و دقیق‌تر نمود پیدا کند، چراکه با تغییر نکردن تراشه و پردازنده سیگنال تصویر عملا فضای مانوری از سمت سخت‌افزار برای بهبود الگوریتم‌های پردازش تصویر این گوشی باقی نمانده است. جدا از آن، حسگر کوچک و کم‌دقت، ظرفیت بالایی برای بهینه‌شدن در بحث تفکیک جزئیات از خود نشان نمی‌دهد. با این‌حال خاطرتان حداقل از دوربین واید آسوده خواهد بود، چراکه این‌جا سامسونگ فرقی بین این محصول و S25ها قائل نشده است.

بنابراین با توجه‌به ثابت ماندن مجموعه‌ی حسگرها و لنزهای دوربین‌‌های پشت از دو نسل پیش تا به‌این‌جا، تفاوت مشهودی در عکس‌های این گوشی و S24 FE، به‌ویژه در بحث جزئیات دیده نمی‌شود؛ جز این‌که عکس‌های دوربین واید S25 FE حالا کمی گرم‌تر شده‌اند تا جذاب‌تر و زنده‌تر به‌چشم بیایند.

در نتیجه ممکن است رنگ‌ها تحت‌تاثیر این تغییر در تعادل سفیدی، اندکی از خنثی‌بودن و واقعی‌بودن فاصله گرفته باشند. البته این‌را هم اضافه کنم که ممکن است S25 FE زیر نور شدید در معدود مواردی عملکرد بهتری در نوردهی عکس و کنترل و تعدیل هایلایت‌ها از خود نشان داده و در نتیجه محدوده‌ی وسیع‌تری از گستره داینامیکی را پوشش دهد.

ضعف دوربین‌های تله‌فوتو و اولتراواید در شب بیشتر نمود پیدا می‌کند، به‌طوری‌که اگر منابع نوری محدود و نور محیطی ضعیف باشد، عکس‌ها حالتی رنگ و رو رفته پیدا کرده و افزون‌بر پدیدارشدن نویز، طیف رنگی عکس (به‌خصوص در بخش آسمان) به‌هم ریخته و پله‌پله‌ای می‌شود. عکس‌های تله‌فوتو نیز جزئیات چندانی نداشته و بافت‌های ریز تار دیده می‌شوند مگر آن‌که ضعف ناشی از کوچک‌بودن سنسور از سوی منابع نوری بیشتری جبران شود که در این صورت می‌توان شاهد عکس‌هایی با کنتراست و داینامیک رنج بالا بود.

خوشبختانه چنین مشکلی به‌اندازه‌ی دو دوربین دیگر متوجه دوربین واید نیست و افزون‌بر این‌که می‌تواند در شب نیز عکس‌های شارپ و واضح‌تری ثبت کند، با جذب و ثبت دقیق‌تر داده‌های نوری، در محیط‌های تاریک‌تر عملکرد قابل قبول‌تری از خود به‌نمایش گذاشته و عکس‌هایی با نویز کمتر، طیف یکپارچه‌تر و با رنگ و لعاب بهتر بگیرد.

کره‌ای‌ها تنها دستی که در بخش دوربین برده‌اند، ماژول سلفی است که حالا با حسگر ۱۲ مگاپیکسلی مشابه نمونه استفاده شده در گلکسی زد فولد ۷ جایگزین شده و از نظر ابعاد نیز تقریبا مشابه با نسل است. سامسونگ می‌گوید با همین افزایش ناچیز وضوح حسگر، سلفی‌ها با جزئیات بیشتری ثبت می‌شوند که براساس مقایسه دو عکس سلفی، این ادعا با واقعیت همخوانی پیدا می‌کند.

با بهتر شدن طراحی و برطرف شدن عیوب ظاهری، گلکسی S25 FE حالا از نظر طراحی گوشی خواستنی‌تری شده و با همین تغییرات کوچک حس و حالی متفاوت و تجربه‌ای بسیار نزدیک‌تر به پرچمداران سامسونگ دارد؛ به‌طوری که ممکن است با گلکسی S25 پلاس اشتباه گرفته شود. حتی اگر از طراحی به‌کلی صرف‌نظر کنیم، هرچند سامسونگ بر استفاده از تراشه‌ی ساخته خودش پافشاری دارد اما سرانجام توانست با بهینه‌سازی فرایند خنک‌کنندگی آن بر معضل داغی و افت عملکرد تا حدودی قائق شود که یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های این گوشی به‌شمار می‌رفت.

سخن پایانی این‌که مثل همیشه این سوال مطرح می‌شود که باوجود این روند مثبت، قیمت نزدیک به ۷۰ میلیون تومانی و اختلاف ۲۰ میلیون تومانی با نسل قبلش ارزش خرید S25 FE را توجیه می‌کند؟ این‌جا شما باید تصمیم بگیرید که آیا به‌دنبال تجربه‌ای نزدیک‌به گوشی پرچمداری مانند S25 پلاس با قیمت کمتر هستید یا دنبال این هستید که بسنجید تغییرات این گوشی نسبت‌به S24 FE چقدر آن‌ها را از هم متمایز کرده است.