بهترین دوربین برای عکاسی ورزشی و حیات وحش [اسفند ۱۴۰۳]

خرید دوربین عکاسی، به‌دلیل پیچیدگی‌های فنی زیاد این محصول، همواره چالش‌های زیادی سر راه کاربر قرار می‌دهد. اگر خرید دوربین عکاسی را به‌طور خاص به یک ژانر عکاسی محدود کنیم، انتخاب محصول مناسب دشوارتر هم می‌شود.

پیش‌تر در زومیت، علاوه‌بر راهنمای خرید جامع بهترین دوربین عکاسی، مطلبی با عنوان بهترین دوربین‌های عکاسی برای عکاسی پرتره و آتلیه‌ای را منتشر کردیم و حالا نوبت به ژانر عکاسی حیات‌وحش (Wildlife Photography) و عکاسی ورزشی (Sport Photography) رسیده است.

عکاس‌های ورزشی و عکاس‌های حیات‌وحش، اگرچه در دو فیلد متفاوت عکاسی می‌کنند، اما نیازها و انتظارات یکسانی از دوربین دارند؛ سرعت عکاسی برای هر دو گروه اهمیت ویژه‌ای دارد چراکه هنگام شکار یک سوژه‌ی متحرک در لحظه‌ای به‌خصوص سرعت بیشترین اهمیت را دارد. از سوی دیگر، در این ژانرها هم چون ژانر عکاسی پرتره، تمرکز زیادی روی سوژه قرار دارد و در همین راستا، افکت بوکه باید در بهترین حالت خود و با بیشترین عمق میدان اعمال شود.

خودتان را در موقعیتی تصور کنید که در آن یک عکاس حیات‌وحش هستید و سوژه‌ی شما یک پرنده‌ی نادر است که در یک لحظه‌ی به‌خصوص، می‌خواهد به فرزندانش که روی شاخه‌ای از درخت جای خوش کرده‌اند، غذا دهد. در این موقعیت، دوربین شما نه‌تنها باید آنقدر سریع تصاویر را ثبت کند که لحظه‌ای را از دست ندهید، بلکه باید با عمق میدان زیاد و اعمال افکت بوکه، تمام تمرکز عکس را روی سوژه‌ی مدنظرتان معطوف کند؛ همین مهم، درمورد عکاسی ورزشی هم صدق می‌کند.

باتوجه‌به نیازهای ذکرشده برای ژانرهای عکاسی اسپرت و حیات‌وحش، پیشنهاد ما انتخاب دوربین‌های فول‌فریمی است که نرخ عکاسی پی‌در‌پی مکانیکی آن‌ها دست‌کم ۱۰ فریم‌برثانیه باشد؛ البته توجه کنید که به‌دلیل فاکتور بسیار پراهمیت «قیمت» تعدادی از مدل‌های معرفی‌شده در این راهنمای خرید، از حسگر APS-C بهره می‌برند.

در بخش انتهایی مطلب، به‌طور جزئی‌تر درمورد موارد فنی‌تر و چرایی اهمیت هر بخش بیشتر صحبت کردیم؛ بنابراین اگر کنجکاو هستید یا قصد دارید بیشتر از چرایی مدل‌های معرفی‌شده در این مطلب بخوانید، مطالعه‌ی بخش انتهایی مقاله را پیشنهاد می‌کنیم.

در بازه‌ی قیمتی تا ۷۰ میلیون تومان، بدیهی است که مدل‌های معرفی‌شده همگی از حسگر APS-C بهره می‌برند؛ کانن با دو مدل R50 و R10، می‌تواند به‌خوبی نیازهای عکاسی ورزشی یا حیات‌وحش شما را برآورده کند.

اگر بودجه‌ی خرید دوربین عکاسی شما تا ۱۰۰ میلیون تومان باشد، مدل‌های کانن R7 و R6 را به شما پیشنهاد می‌کنیم؛ کانن R7 حسگر APS-C و کانن EOS R6 حسگر فول‌فریم دارد که تفاوت قیمت حدود ۱۰ الی ۲۰ میلیون تومانی با یکدیگر دارند.

در زمان نگارش مطلب، نخست تصمیم داشتیم سونی a7c را هم به‌عنوان یکی از گزینه‌های مناسب این بازه‌ی قیمتی معرفی کنیم؛ اما سیستم فوکوس خودکار بهتر و سرعت عکاسی پی‌دی‌پی بالاتر در کانن R6، موجب معرفی این مدل شد. در هر صورت، اگر پیش‌تر در سیستم سونی عکاسی می‌کردید و قصد ندارید هزینه‌ی هنگفت تغییر این سیستم را به دوش بکشید، بد نیست نیم‌نگاهی هم به a7c داشته باشید.

به‌جرئت می‌توان کانن EOS R6 مارک ۲ را یکی از بهترین مدل‌های معرفی‌شده در این راهنمای خرید دانست که ارزش خرید بسیار بالایی دارد. دوربین مذکور با یک حسگر فول‌فریم می‌تواند با شاتر الکترونیکی‌اش تا ۴۰ فریم‌برثانیه به‌صورت پیاپی عکاسی کند.

از سویی دیگر، کانن EOS R5 را داریم که ارزش خرید بالایی دارد و در بازه‌ی قیمتی ۱۵۰ الی ۲۰۰ میلیون تومان یکی از بهترین دوربین‌های کانن برای عکاسی حیات‌وحش و عکاسی اسپرت تلقی می‌شود.

اگر در خرید دوربین عکاسی برای عکاسی در ژانر حیات‌وحش یا ژانر ورزشی محدودیتی در بودجه ندارید، گزینه‌های مختلفی از سیستم‌های سونی، کانن و نیکون را می‌توانید انتخاب کنید. پیشنهاد زومیت در این بخش، سونی a9 III است که به‌لطف شاتر الکترونیکی، با ثبت ۱۲۰ فریم‌برثانیه عکس پی‌در‌پی یکی از سریع‌ترین دوربین‌های حال حاضر در بازار به حساب می‌آید.

از سیستم کانن، برای عکاسی اسپرت EOS R5 Mark II و برای عکاسی حیات‌وحش، EOS R3 را پیشنهاد می‌کنیم؛ چرا که در محیط ورزشگاه‌ها، نورپردازی مناسبی روی سوژه‌های کلیدی انجام می‌شود و دغدغه‌ی کمتری از حیث مدیریت نویز وجود دارد؛ اما ازآنجاکه در حیات‌وحش کنترل نور از اختیارات عکاس خارج است، پیشنهاد می‌کنیم EOS R3 را انتخاب کنید؛ چرا که حسگر ۲۴ مگاپیکسلی آن، نویز کمتری در شرایط نوری ضعیف در تصویر ایجاد می‌کند.

اگر در سیستم نیکون به‌دنبال یک دوربین برای عکاسی اسپرت یا حیات‌وحش هستید، نیکون Z8 می‌تواند انتخاب مناسبی باشد؛ حسگر ۵۲ مگاپیکسلی به همراه عکاسی پی‌درپی ۳۰ فریم‌برثانیه با شاتر الکترونیکی، می‌تواند به‌خوبی نیازهای کاربران نیکون در ژانر عکاسی ورزشی/حیات‌وحش را برطرف کند.

حال که بهترین دوربین‌های عکاسی ورزشی و حیات‌وحش را معرفی کردیم، در این بخش مقاله بیشتر به معیارهای مهم در انتخاب دوربین برای این کاربردها می‌پردازیم. مطالعه‌ی این بخش از مطلب به شما کمک می‌کند تا دانش مورد نیاز برای انتخاب یک دوربین عکاسی برای ژانرهای Sport و Wildlife را کسب کنید و بتوانید به‌جز مدل‌های معرفی‌شده، به‌دنبال محصول مدنظرتان بگردید.

اگر به‌طور کلی، درمورد جزئیات دوربین کنجکاو هستید و می‌خواهید بیشتر در مورد اجزای فنی آن بدانید، مطلب راهنمای خرید دوربین عکاسی را که پیش‌تر در زومیت نوشتیم، مطالعه کنید. در این مطلب، به‌صورت جزئی‌تر در مورد اجزای دوربین سخن گفتیم.

در ابتدا باید بررسی کنیم که یک عکاس حیات‌وحش/اسپرت از یک دوربین عکاسی چه انتظارات و نیازهایی دارد. عکاسی در این ژانر، به سرعت زیادی نیاز دارد؛ چراکه لحظه‌ای نباید حرکات سوژه را از دست دهیم. از سوی دیگر، افکت بوکه در آن اهمیت زیادی دارد چرا که نیاز داریم تمرکز زیادی روی سوژه داشته باشیم. مطابق با همین نیازها، سرعت عکاسی پی‌درپی و ابعاد حسگر دو معیار مهم برای انتخاب بهترین دوربین عکاسی برای عکاسی در ژانر اسپرت و حیات‌وحش خواهد بود.

توجه داشته باشید که متغیر دیگری در این میان مطرح می‌شود و آن چیزی نیست به‌جز انتخاب دوربین SLR یا بدون‌ آینه. پیش‌تر گفتیم که دوربین‌های SLR این روزها در دسته‌ی فناوری‌های منسوخ‌شده قرار می‌گیرند و با پیشرفتی که دوربین‌های بدون‌ آینه داشتند، انتخاب آن‌ها منطقی‌تر و آینده‌نگرانه‌تر است.

حسگر، قلب تپنده‌ی یک دوربین محسوب می‌شود؛ این قطعه با تبدیل پرتوهای نوری به سیگنال‌های دیجیتالی یک عکس را به ثبت می‌رساند و ابعاد و تراکم پیکسل‌های آن تأثیر مستقیمی روی جزئیات و افکت بوکه‌ای که روی تصویر اعمال می‌شود، دارد.

اگر یک حسگر دوربین عکاسی، تراکم ۵۲ مگاپیکسل داشته باشد، می‌تواند جزئیات بیشتری ثبت کند اما ازآنجاکه سطح مقطع پیکسل‌های روی سنسور برای جذب فوتون‌های نوری کمتر از یک حسگر ۲۴ مگاپیکسلی است، اگر شرایط نوری کاملاً مساعد نباشد، نویز بیشتری هم در تصویر مشاهده می‌شود.

برای انتخاب دوربین عکاسی برای ژانرهای موردبحث (ورزشی و حیات‌وحش) باید به این نکته توجه کنید که اگر شرایط نوری در عمده‌ی پروژه‌های شما مناسب نیست، انتخاب دوربینی که حسگر آن تراکم پیکسلی خیلی زیادی دارد، شاید چندان منطقی نباشد؛ چراکه در نتیجه‌ی کار، عکس‌های شما پرجزئیات و هم‌زمان پرنویز هستند. در مجموع، عمده‌ی عکاس‌های این ژانر، به‌دلیل تناسب سطح جزئیات و مدیریت نویز، به سراغ حسگرهایی با وضوح ۲۴ الی ۳۰ مگاپیکسل می‌روند.

از حیث ابعاد، به‌طور کلی اگر در عکاسی ورزشی و حیات‌وحش برای افکت بوکه اهمیت زیادی قائل هستید، پیشنهاد می‌کنیم دوربین‌های فول‌فریم را برای خرید انتخاب کنید. اجازه دهید برای فهم بهترِ چرایی این پیشنهاد، یک مثال بزنم: تصور کنید در یک صحنه‌ای قصد دارید از سوژه‌ای در طبیعت عکاسی کنید و برای این عکاسی همزمان دو دوربین با حسگرهای APS-C و فول‌فریم داریم با لنزهای یکسان؛ در این موقعیت، اگر لنز شما ۵۰ میلی‌متری باشد، تصویری که با حسگر APS-C ثبت می‌شود، به‌دلیل کراپ‌فاکتور این نوع حسگرها یک ضریب ۱٫۵ برابری را تجربه می‌کند و کادری معادل یک لنز ۷۵ میلی‌متری در اختیارتان می‌گذارد. اگر بخواهید همان کادر را با همان لنز، با یک دوربین فول‌فریم ثبت کنید، باید چند قدم به سوژه نزدیک‌تر شوید که همین کاهش فاصله‌ی شما با سوژه، موجب می‌شود افکت بوکه‌ی بهتری را داشته باشید.

در هر ژانری از عکاسی که در آن سرعت‌عمل اهمیتی زیادی دارد، بهره‌مندی از سیستم فوکوس خودکاری توانمند می‌تواند عصای دست عکاسِ آن ژانر باشد؛ در عکاسی اسپرت و حیات‌وحش هم سرعت‌عمل اهمیت بسیار فراوانی دارد و به همین دلیل باید برای انتخاب دوربین عکاسی مناسب این ژانر حتماً دوربینی را انتخاب کنید که عملکرد سیستم فوکوس خودکار آن قدرتمند باشد و ویژگی‌های کافی برای این سبک را در اختیارتان بگذارد.

ما در این مطلب سعی کردیم با بررسی دقیق عملکرد سیستم فوکوس خودکار گزینه‌ها، صرفاً مدل‌هایی را معرفی کنیم که سیستم فوکوس آن‌ها بهینگی کافی را داشته باشند؛ اما شما علاوه‌بر عملکرد، بد نیست به ویژگی‌های مربوط به تشخیص سوژه هم توجه کنید.

سابقاً، هوش مصنوعی سیستم فوکوس خودکار دروبین‌ها در بهترین حالت صرفاً امکان تشخیص چشم را در سوژه‌های انسانی داشتند؛‌ اما به‌لطف پیشرفت فناوری، این روزها کمپانی‌های تولیدکننده‌ی دوربین‌های عکاسی برای کاربری‌های مختلف امکانات گوناگونی در این بخش در نظر می‌گیرند؛ به‌عنوان مثال، سیستم فوکوس خودکار برخی دوربین‌های عکاسی امکان تشخیص سوژه‌های ورزشی یا حیوانات را دارند که فرایند ثبت عکس از این سوژه‌ها را سهل‌تر از پیش می‌کند.

شاید سرعت عکاسی در عکاسی ورزشی/حیات‌وحش مهم‌ترین فاکتوری باشد که باید به آن توجه کنید؛ این فاکتور را با عنوان عکاسی پی‌در‌پی (Continuous drive / Burst Mode) می‌توانید در مشخصات دوربین‌ها بررسی کنید که ارتباط مستقیمی با عملکرد شاتر دارد. در دوربین‌های دیجیتال، شاتر مکانیزمی برای کنترل مسیر نور به حسگر است که در دو نوع مکانیکی و الکترونیکی به چشم می‌خورد؛ توجه داشته باشید که در دوربین‌های عکاسی، سرعت عکاسی پی‌درپی را هم با شاتر مکانیکی هم با شاتر الکترونیکی بررسی کنید.

شاتر مکانیکی (Mechanical Shutter) از دو پرده‌ی فیزیکی تشکیل می‌شود که روبه‌روی حسگر حرکت می‌کنند و نور را برای مدت زمان مشخصی به حسگر می‌رسانند. ازآنجاکه نور به‌صورت فیزیکی قطع و وصل می‌شود، کیفیت تصاویری که با شاتر مکانیکی ثبت می‌شوند، حفظ شده و عکاس کمتر با مشکلاتی نظیر اعوجاج سوژه مواجه خواهد شد. همین مزیت موجب دقت بالاتر در کنترل نوردهی می‌شود؛ به‌ویژه در موقعیت‌هایی که عکاس با فلاش عکاسی می‌کند. همچنین، در اکثر دوربین‌ها مصرف انرژی کمتری هم درمقایسه‌با شاتر الکترونیکی دارد.

در شاتر الکترونیکی (Electronic Shutter) هیچ بخش مکانیکی درگیر نمی‌شود و حسگر به‌صورت الکترونیکی، ردیف‌به‌ردیف داده‌های نور را ثبت می‌کند؛ این یعنی تمام حسگر به‌صورت هم‌زمان روشن نمی‌شود و حسگر اطلاعات تصویر را از بالای و به‌صورت خط‌به‌خط به سمت پایین می‌خواند.

درگیر نبودن اجزای مکانیکی در شاترهای الکترونیکی، این مزیت را در اختیار عکاس‌ها قرار می‌دهد تا با سرعت شاتر بسیار بالا عکاسی کنند یا تجربه‌ءی ثبت پی‌درپی ۳۰ فریم‌برثانیه‌ی عکس را داشته باشند. همچنین بدیهی است که وقتی پرده‌ای به‌صورت مکانیکی حرکت نمی‌کند، ثبت تصویر با شاتر الکترونیکی به‌صورت بی‌صدا انجام شود.

البته استفاده از شاتر الکترونیکی محدودیت‌هایی دارد؛ مهم‌ترین ایرادی که می‌توان از آن گرفت، اعوجاج تصویر یا Rolling Shutter Effect است. تصور کنید قصد دارید از سوژه‌ای که حرکت سریعی دارد مثل یک توپ درحال شوت شدن یا یک ماشین مسابقه‌ای عکاسی کنید، در این موقعیت شاتر الکترونیکی به‌دلیل اینکه بخشی از تصویر را زودتر و بخشی از آن را دیرتر ثبت می‌کند، موجب اعوجاج تصویر شده و ممکن است سوژه کشیده‌شده به‌نظر برسد. همچنین توجه کنید که در برخی دوربین‌ها امکان استفاده از فلاش حین عکاسی با شاتر الکترونیکی وجود ندارد.

در مجموع، پاسخ این پرسش که در عکاسی ورزشی یا حیات‌وحش، کدام شاتر مناسب‌تر است، کاملاً بستگی به نیازهای کاربر دارد؛ اما به‌طور کلی برای عکاسی ورزشی به‌خصوص در محیط‌های استودیویی که به فلاش نیاز دارد، شاتر مکانیکی را پیشنهاد می‌کنیم و برای عکاسی حیات‌وحش که گاهی تحرک سوژه در آن کمتر است و صدای شاترهای مکانیکی می‌تواند به واکنش نشان‌دادن سوژه منجر شود، پیشنهاد می‌کنیم به شاتر الکترونیکی توجه ویژه‌ای داشته باشید.

لازم به ذکر است که اکثر دوربین‌های حرفه‌ای امکان استفاده از هر دو شاتر را در اختیار عکاس قرار می‌دهند و حتی از ویژگی موسوم‌ به شاتر هیبریدی هم بهره می‌برند که در آن دوربین ابتدا با شاتر مکانیکی تصویری را ثبت می‌کند و پس از آن در صورت نیاز به سرعت بالاتر، از شاتر الکترونیکی استفاده می‌کند.

حال که با بهترین دوربین‌های مناسب برای عکاسی ورزشی و حیات وحش آشنا شدیم، دوست داریم نظر شما را هم در مورد بهترین محصولات در این رده‌ی کاربری بدانیم. آیا تجربه‌ی عکاسی در حیات وحش یا عکاسی ورزشی را داشته‌اید؟ از چه دوربین و لنزی برای عکاسی در این سناریوها استفاده کرده‌اید؟ تجربیاتتان را با ما و سایر کاربران زومیت به‌اشتراک بگذارید.